Maar goed, de laatste dag...de wekker liep zo rond de klok van 6 in de ochtend af...nog ff snel de handdoeken en beddengoed in de wasmachine. Bakkie koffie , broodje....koffers in de auto , sleutel terug in de keybox en gaan met die rode banaan! Ff een ritje van iets meer dan drie uur naar Miami. Auto op cruisecontrol en iets boven de wettelijke snelheid over de Ronald Reagan Turnpike.....dat is een lange weg waar wij ongeveer 249 km over moesten rijden. Onderweg enkele Plaza's voor de tank, plas, rook en eetpauzes. Reis verliep voorspoedig en ik had nog 30 miles to go...ik mocht de auto namelijk weer leeg inleveren bij Budget. Mooi gedaan dus.
Het inchecken voor onze tussenvlucht ging erg snel...er werd nog wel even gevraagd of ik de boardingpassen zelf even uit wilde printen....nu heb ik dat nog niet eerder gedaan en heb maar ff hulp gevraagd van een medewerker.....hoe moeilijk kan het zijn zou je denken.....heel moeilijk...de medewerker kreeg het niet voor elkaar en gebruikte uiteindelijk weer een ander apparaat om het voor elkaar te krijgen...duurde ff maar we kregen de beide boardingpassen geprint. Gegevens klopten...Miami-Atlanta en Atlanta-Düsseldorf. Koffers gedropt en gevraagd of we deze ook weer op moesten halen in Atlanta?...nee...gelukkig alles is doorgelabeld en rolt in Düsseldorf weer van de band.
De check was zo klaar en we konden door naar de Gate. Daar maar heel kort gezeten en de instap procedure begon snel. Er was van te voren nog gemeld dat het vliegtuig vol zat en dat mensen kosteloos eventueel hun handbagage konden aanbieden. Dit om ruimte te besparen. Aangezien wij alleen maar spullen van waarde bij ons hebben dat dus maar niet gedaan. De vervolgprocedure was daarna wat minder leuk. Onze boardingpassen moesten worden gescand....geen groen licht maar rood...ff wachten... in de computer zaken aanpassen en uiteindelijk als laatsten ongeveer het vliegtuig in. Handbagage kon niet meer boven ons hoofd geplaatst worden...Rita haar tas moest linksvoor in een bak...30 stoelen voor ons op links..mijn tas halverwege op rechts en de laptop tas onder de stoel voor me. Weinig tot geen zicht meer op. Gelukkig bleek alles er later in Atlanta nog te zijn....
De andere vlucht verliep snel en voorspoedig en we waren na 7.41 vliegtijd op Düsseldorf...daar wachten op de koffers....duurde lang en er rolden koffers voorbij....er stonden nog een paar mensen.....het zou toch niet?....pfff...de laatsten kwamen er op...gelukkig ook die van ons!.
Daarna naar de uitgang....Oscar stond ons al op te wachten....auto geladen en naar huis. Thuis het huis al vol met de kinderen, schoonzoons en kleinkinderen. Iedereen weer happy om ons te zien.
Nu na twee dagen weer over tot de orde van de dag...de jetlag wat overbruggen...post uitgezocht...wat regelzaken en Rita vandaag en ik 1e Kerstdag weer aan het werk. Leven gaat zijn normale gang weer.
We sluiten dit blog hierbij dan nu ook af, heb het weer met plezier bijgehouden en hoop dat de lezers er ook wat aan gehad hebben?..Alvast goede feestdagen en wie weet tot een volgend jaar + blog.
Erik en Rita.
P.s: ik post nog wat foto's uit het grote 50GB grote vakantie2015 archief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten